O projekcie

Projekt Via Dientzenhofer upamiętnia 300. rocznicę śmierci Kryštofa Dientzenhofera, jednego z najważniejszych budowniczych i architektów epoki baroku w Czechach.

Przez Dientzenhofera

Via Dientzenhofer to prezentacja historii pięciu braci Dientzenhoferów - Georga, Wolfganga, Christopha, Leonharda i Johanna - pochodzących z małego gospodarstwa Gugghof we wsi St. Margarethen w Górnej Bawarii. W tym samym czasie Kilian Ignaz, syn Christopha, i Justus Heinrich, syn Johanna, byli jedynymi potomkami braci, którzy kontynuowali rodzinną tradycję.

Historia budowniczych Dientzenhoferów to opowieść o niezwykłej pracy na przestrzeni około 70 lat na przełomie XVII i XVIII wieku, o geniuszu architektonicznym, ale także o niezwykłej spójności rodziny, sukcesach i tragediach. Architekci i budowniczowie dwóch pokoleń Dientzenhoferów wywarli głęboki wpływ na kształt architektury barokowej w Czechach, Frankonii i Palatynacie w Bawarii, Hesji i Turyngii oraz na Śląsku.

Najstarszy, Georg (1643-1689), który sprowadził braci z rodzinnego gospodarstwa do Pragi i otworzył im drogę do Frankonii i Palatynatu w Bawarii, był szczególnie aktywny w Górnym Palatynacie. Wolfgang (1648-1706) został nadwornym architektem w Amberg, stolicy Górnego Palatynatu. Christopha (1655-1722) osiadł i zadomowił się w Pradze i Czechach, Leonhard (1660-1707) osiadł w Bambergu, stolicy Franków, jako nadworny architekt kapituły bamberskiej, a najmłodszy Johann (1663-1726) pełnił funkcję nadwornego architekta kapituły w Fuldzie w Hesji, a następnie nadwornego architekta kapituły w Bambergu.

Spośród potomków pierwszego pokolenia braci Dientzenhoferów zasłynęli syn Christopha, Kilian Ignaz (1689-1751), architekt wielu niezwykłych budowli barokowych w Czechach, oraz syn Johanna, Justus Heinrich (1702-1744), który został nadwornym architektem w Bambergu.

Projekt Via Dientzenhofer nie koncentruje się na obszernych opisach i porównaniach architektonicznych, ale na przedstawieniu życia i losów budowniczych i architektów z rodziny Dientzenhoferów. Dzieło, które jest niezwykłe.

Kontekst projektu

W Czechach prezentacja dorobku bawarskiej rodziny budowniczych Dientzenhoferów koncentruje się na pracy Christopha i jego syna Kiliana Ignaza w Czechach. Powód jest logiczny. Christopha był jedynym z pięciu braci, który osiadł na stałe w Pradze, jego syn Kilián Ignác urodził się w Pradze, a jego twórczość koncentrowała się wyłącznie na Czechach, podczas gdy pozostali bracia osiedlili się i pracowali za granicą, w Niemczech, które w poprzednim ustroju były ponadto objęte żelazną kurtyną. Niemniej jednak nawet w przypadku Christopha minęło sporo czasu, zanim uznano jego rolę w kształtowaniu formy czeskiej architektury barokowej i porzucono opisywanie go jako analfabety, którego dzieło, a nawet istnienie, jest niepewne (!). Można tu sparafrazować: "kim mógłby być, gdyby umiał czytać i liczyć"...

Jest to również konsekwencja ideologicznej koncepcji poprzedniego reżimu, kiedy to nie wypadało wyróżniać autora pochodzenia niemieckiego, który ponadto tworzył głównie obiekty sakralne. Dlatego też dziś ogółowi społeczeństwa, a także osobom bardziej wykształconym, nie jest znana twórczość wszystkich braci Dientzenhoferów w Czechach i Niemczech, która jest niezwykła zarówno pod względem zakresu, jak i poziomu architektury. Ten zniekształcony obraz Dientzenhoferów jest jeszcze dziś bardzo rozpowszechniony. W końcu, co jeszcze można dziś odkryć o Dientzenhoferach...

Jednym z pierwszych, który zwrócił uwagę i opisał dzieło Christopha i Kiliana Ignazów w kontekście europejskim, był norweski uczony Christian Norberg Schulz w swojej monografii z 1968 roku. Kolejnym znaczącym osiągnięciem w zrozumieniu rodziny Dientzenhoferów i ich spektakularnej podróży przez historię baroku była praca z archiwalnymi zbiorami historyka Milady Vilímkovej. Pozwoliło to nie tylko zrozumieć historię barokowych budowli braci Dientzenhoferów w zwykłej strukturze danych, ale także nakreśliło życie braci, powiązania między nimi oraz ludzi i wydarzenia, które wywarły na nich wpływ. Bracia Dientzenhofer nie są więc już tylko wpisem do baz danych biograficznych i pozycją w monografiach poświęconych architekturze barokowej, ale przedstawiają ją w sposób barwny i w wielu warstwach wpływów. Dlatego Milada Vilímková zasługuje na wielkie podziękowania za nasz projekt.

Realizacja projektu i kontakty

Projekt jest realizowany przez stowarzyszenie Monumentis z.s.

Monumentis z.s.
Tel.: +420 734780928
E-mail: info@monumentis.cz