Bamberg - Kościół św. Marcina

W 1611 r. jezuici przejęli dawny klasztor karmelitów w Bambergu, którego kościół zwrócony był w stronę Austravy. W 1685 roku, po tym jak udało im się kupić wystarczająco dużą działkę na rynku (dziś Grüner Markt), jezuici polecili ojcu Nivardowi Christophowi z klasztoru w Waldsassen budowniczego Georga Dientzenhofera z Pragi do zaprojektowania i wybudowania ich kolegiaty Namen Jesu w duchu kontrreformacji. W tym czasie Georg był zaangażowany wraz ze swoją firmą budowlaną w budowę klasztoru w Waldsassen.

W 1686 roku Georg został mianowany przez jezuitów z Bambergu mistrzem budowlanym kościoła Namen Jesu, dzisiejszego kościoła św. Marcina (Martinskirche) i kolegium jezuickiego w Bambergu. Kamień węgielny pod budowę według projektu Georga został położony 4 sierpnia 1686 roku.

Budowę kościoła św. Marcina przejął następnie od Georga jego brat Leonhard, co może mieć związek z przejęciem przez Georga budowy kościoła w Trauttmannshofen koło Ambergu, który dla odmiany został zaprojektowany przez Leonharda. W 1689 roku Georg zmarł przedwcześnie.

Pierwsze nabożeństwo odbyło się w kościele św. Marcina w Bambergu w sylwestra 1691 roku. Kościół został poświęcony 17 maja 1693 roku, a w pełni ukończony w 1696 roku. Kolegium jezuickie w Bambergu zostało ukończone bez udziału rodziny Dientzenhofer dopiero w 1720 roku.

Wraz z budową kościoła św. Marcina w Bambergu rodzina Dientzenhoferów ostatecznie ugruntowuje swoją pozycję we Frankonii. Współpraca zakonu jezuitów z Georgem i Leonhardem rozpoczyna przemianę Bambergu, zwanego również Rzymem Frankonii, w miasto barokowe, którego barokowy wygląd jest zasadniczo zdeterminowany przez architekturę trzech braci Dientzenhoferów: Georga, Leonharda i Johanna. Kulminacja przemian nastąpiła za panowania księcia-biskupa Lothara Franza von Schönborn (1655-1729) po 1693 roku.

Po sekularyzacji funkcja starego kościoła rynkowego św. Marcina, który stał przy dzisiejszym Maxplatz i został zburzony w 1804 roku, została przeniesiona, podobnie jak jego patron, do dawnego kościoła jezuickiego Namen Jesu przy Grüner Markt, który od tego czasu jest głównym kościołem parafialnym miasta.

Kościół św. Marcina to murowany kościół filarowy z dwuspadowym dachem, charakterystyczną fasadą i wieżą ze schodkową kopułą z latarnią na szczycie chóru dominuje na Grüner Markt w centrum Bambergu.

Niektóre dzieła sztuki ze starego kościoła św. Marcina na Maxplatz zostały uratowane i zainstalowane w kościele św. Marcina (pierwotnie Namen Jesu) na Grüner Markt, zwłaszcza Pieta w prawym ołtarzu bocznym. Została ona wykonana w Kolonii ok. 1330 r. i należy do najstarszych tzw. płyt agonii śmierci, rzeźbionych przedstawień Męki Pańskiej, które wzorowane były na obrazie Dürera (1511).

W surowym wnętrzu kościoła św. Marcina dominuje teatralna i wystawna ściana ołtarza głównego, dzieło w stiukowym marmurze Włocha Giovanniego B. Iluzoryczna kopuła nad ukrzyżowaniem, namalowana w 1714 roku przez Francesco Marchiniego na podstawie kopii Andrei Pozzo, była pierwszym tego typu dziełem w Niemczech.

Kostel sv. Martina je farním kostelem Římskokatolické farnosti sv. Martina v Bambergu.