Würzburg - Klasztor św. Anny

Fundacja została założona na mocy testamentu hrabiny Anny Marii von Dernbach, z domu Freiin Voit von Rieneck, panującej hrabiny i pani Wiesentheid, w 1683 roku. Dobra i majątek fundacji zostały ustanowione traktatem w 1701 roku. Obejmowały one domy w Bambergu i 90 000 guldenów w gotówce.

Anny została założona w 1714 roku przez Johanna Philippa von Greiffenclau, księcia-biskupa Würzburga. Celem fundacji było oddawanie czci Bogu, kształcenie dobroczyńców w duchowych i szlachetnych cnotach oraz dbanie o pamięć fundatora. Fundacja przyjmowała katolickie dziewczęta w wieku od 12 do 16 lat, które pochodziły z rodzin rycerskich bez bezpośredniego związku z Cesarstwem, najlepiej z szeregów szlachty frankijskiej.

Liczbę prebend, czyli panien kolegialnych, ustalono na sześć pochodzących z niezamożnych rodzin. Warunkami przyjęcia była wiara katolicka, wiek od 12 do 16 lat oraz dowód szlacheckiego pochodzenia na podstawie ośmiu przodków. Prebendes nie były zakonnicami, mogły później wyjść za mąż. W 1756 r. dar kanonika von Osteina umożliwił zwiększenie liczby prebend do ośmiu.

W latach 1720-1721 Johann Dietzenhofer przygotował plany klasztoru szlachcianek, które zachowały się w Bibliotece Uniwersyteckiej w Würzburgu. Wysokie dwukolumnowe kolumny są połączone z delikatnymi skrzydłami okiennymi z łagodnie zakrzywionymi szczytami. W planie kaplicy Johann Dientzenhofer chciał, aby zaokrąglona kopuła została przedłużona do sąsiednich pomieszczeń. Projekt nie został zrealizowany.

Pierwszy budynek kolegiaty z kaplicą znajdował się w Würzburgu przy Domerpfarrgasse 12. Klasztor rozkwitał w latach 1735-1792 pod rządami opatki Evy Theresii von Schönborn (1707-1794), siostrzenicy księcia-biskupa Johanna Philippa Franza von Schönborn i Friedricha Karla von Schönborn.

W latach 1747-1751 Balthasar Neumann zbudował nowy budynek kolegialny w Graben, dziś Theaterstraße 16.

4 czerwca 1803 r. klasztor został rozwiązany, a 4 lipca budynek został zlicytowany. Byli członkowie klasztoru otrzymali emeryturę od nowego bawarskiego monarchy i musieli opuścić klasztor.

Po zakupie nabywca, hrabia Friedrich Julius Heinrich von Soden auf Sassanfahrt, 28 września za zgodą rządu zbudował w budynkach teatr Churfürstlich priviligierte fränkische Nationalbühne, który później stał się Stadttheater Würzburg. Prace budowlane prowadzone były pod kierownictwem nadwornego dyrektora budowlanego i inżyniera-kapitana Johanna Andreasa Gärtnera. Przedstawienie inauguracyjne odbyło się 3 sierpnia 1804 roku. sierpnia 1804 roku.

Budynek opactwa został przekazany monachijskiemu zakonowi św. Anny 12 lipca 1803 r. i był przeznaczony do opieki nad dwunastoma kanoniczkami. Po kilku zmianach właścicieli przeszedł w ręce Sióstr Odkupiciela. Od 2008 roku jest domem dla osób starszych Caritas.

Po utworzeniu Wielkiego Księstwa Würzburga w 1806 r. klasztor odzyskał pełną niezależność dzięki traktatowi państwowemu z Bawarią. Wielki Książę Ferdynand III. Toskania z Würzburga odnowił "Großherzogliche Fräuleinstift zur heiligen Anna" w dniu 22 stycznia 1811 r. z nowymi statutami, których główne cechy odpowiadają statutom fundacji, które istnieją do dziś. Liczba zakonnic została zwiększona do 21 (później do 48), a oprócz siedmiu panien pochodzących z rodzin szlacheckich, córki urzędników państwowych niebędących szlachcicami zostały dopuszczone do prebendy drugiej klasy.

Damenstift przestała istnieć wraz z rozwiązaniem Wielkiego Księstwa Würzburga w 1814 r., a Fräuleinstift ponownie przypadła Królestwu Bawarii. Opatka zarządzała fundacją do 1873 r., kiedy to przeszła ona w ręce administratora fundacji wyznaczonego przez rząd Dolnej Frankonii.

Podczas II wojny światowej budynek teatru miejskiego na starym dworcu został zniszczony podczas nalotu 16 marca 1945 r., podobnie jak stare budynki kolegialne. Z pierwotnego klasztoru zachowała się tylko ściana od strony ulicy nad parterem.

W 1954 r. odnowiony statut fundacji stanowił, że fundacja może pomieścić do sześciu niezamężnych córek bawarskich urzędników państwowych lub członków służby cywilnej z obszaru byłego Wielkiego Księstwa Würzburga.

Po kilkukrotnej zmianie właścicieli, dom stał się własnością rodziny Ruland. Zgodnie z postanowieniami Fundacji Stypendialnej Rodziny Ruland, założonej w 1892 roku, dom stał się własnością Sióstr Odkupiciela i otrzymał nazwę "Haus zur heiligen Anna". "Annastift" był pod opieką Sióstr Odkupiciela do 2008 roku, po czym musiał zostać zamknięty z powodu wad budowlanych.

Po gruntownym remoncie i modernizacji w latach 2007-2011, przy wsparciu finansowym diecezji Würzburg, budynek został przystosowany do potrzeb osób niepełnosprawnych. Obecnie ośrodek dla seniorów Caritas dysponuje 11 przystosowanymi dla osób niepełnosprawnych mieszkaniami o powierzchni od 69 do 100 m2 z windą, pawilonem na dachu jako przestrzenią wspólną, ogrodem, miejscami parkingowymi, ogrodami zimowymi, balkonami i loggiami.

Z pierwotnego klasztoru zachowała się jedynie ściana od strony ulicy na poziomie parteru.